26 September, 2010


yedi kapili kirk oda,murathan mungan....


"...yasami olecek kadar sevenleri gormustu;bir ideal,bir inanc ugruna olume gozu kapali gidenleri gormustu...baskalarinin yasamlari icin,kendilerini olumle degistirenler gormustu,olumle yuzlesmekten korkmayanlardaki yasam sevincinin ve bilgisinin zaman zaman sasirttigi bile olmustu onu.yasama korkakca tutunmus bircok kisi,yasama sevincinden cok,oldukten sonrasinin belirsizligine duyulan urkuntuden oturu yasama siginmaya calisirdi...."


"..icinin butun mevsimleriniyasamis insanlar vardir,icleri bosalmistir bunlarin..herhangi sahici duygulari kalmamistir,kimseye yonelik ne derin sevgi ne derin kizginlik duyabilirler.butun duygulari siddetini yitirmistir,kimseye hicbirsey veremezler artik,ellerinden gelmez...."



"hepimiz bir adayiz.olursek hatirlanalim,yasarken baskalari da olabilelim,baskalarina ulasabilelim diye,hepimiz kendi adamizda konusuyor,sesleniyor,anlatiyor,yaziyoruz.bazen birbirimizin kiyilarina ugrayan seyrek anlarla yasayip gidiyor,bazen kayboldugumuz hayatlardan sonra birilerinin kiyilarina vuruyoruz..."






"art arda gelen cumleleri farkli zaman kipleriyle kurmak,hikayeye istenilen o plastik tadi veriyor..boylelikle, zaman hem gecmis,hem gecmemis gibi oluyor"




"..hepimiz hayatimizin sahnelerini bekleriz.bir gun kendimiz olacagimiz,kendimizi gerceklestirebilicegimiz,kaderimizin yolunda bizi bekleyen o muthis sahneleri..o gunun gelecegi umidiyle,o sahnenin kapisinin onunde bekler dururuz.hayatin en onemli "temasi" bekleyistir.elimizde bir anahtar cumle vardir.neyi,nasil acacagini bilmedigimiz bir anahtar cunle..dilimizin kilidinde bekleyen cumle...."



icinden boyle cumleler geciyor bu kitabin...okurken aaaa,waaaawwww oldugum,ozellikle ilk oykulerinde..

cok uzunca bekledi elimde bu kitap beni,basladim,bitiremedim,dalamadim icine...sonrainda daldim,gordugunuz cumlelere asik oldum ben..okudum,okudum...ortasina dogru,bazi yerler geldi ben anlayamadim,sonuca varamadim nedense.

sayfa 240'a geldigimde birakiverdim filli lastik kitap araligimi icinde...devamini ruhuma uygun bir donemde bitirebilmek uzere..

bitirmis olmasam da,su paylastigim cumlelere,ara ara donup bakmak bile ayri bir zevk oldu benim icin...kitabi geri veresim yok esas sahibesine,ki ben oyle kitap falan pek odunc almam,aldigimda sansima hep elimin altinda devam edilmesi gereken bir kitap oldu..

hepimize harika bir hafta diliyorum..biz usumeye,yunlu beyaz atkilara sarilmaya basladik bile,cokca da mum yakmaya,firina bol soslu makarnalar vermeye...

sevgi ve pozitiflikle kaliniz...:)






2 comments:

  1. Harika bir paylaşım..Hayat beklenen sahnelerin gelmesini bekleyecek kadar uzun değil bence..Nefes aldığın her zaman diliminde hayatın başrol oyuncusu olarak yönlendirebilmeli kişi kendisini..Daima iyiye ve güzele..mutlu haftalar..

    ReplyDelete
  2. Kesinlikle Zeliha,agzina saglik..hepimiz kendi hayatimizin basrolundeyiz ve en iyisini yapmak,oscarlik olmak kendi elimizde:..

    ReplyDelete