Inadına şükretmek diye birşey var,işte bu benim yaptığım.Acıların yerlerini güzellikler alsın diye dua ederek,şükrediyorum.Aslında gayet kırık kalbim.Bazen acaba böyle şeylerle salakça kendimi mi avutuyorum diyorum.
Şu an için müteşekkirim,öğle molamda blog yazıyorum mesela.3 yıl ayakta atıştırdım,molasız! Çünkü çok sevdim.O sevgiden ve sonrasından önce ve sonra bir Sibel var ki,sanki artık daha çok sevdiğim,değer verdiğim.Affetme gücüm,henüz yok.
Bu bahçede geçen zaman için,içtiğim içkim için.Hele ki o yağmur,o ses,o bereket.En sevdiğim❤️
Bu bahçeyi güzelleştiren Kanser ile şavaşan 73 yaşında bir kadın.Varlığına,şükür...
Likapa gibi bir meyvenin varlığına müteşekkirim.Likapalı yoğurtla uyumuna...
Pozitiflik abidesi Jason Mraz'ın yeni albümüne..
Yürüyüş esnasında karşıma çıkan güzelliklere...
Parktaki okuma hallerine.O akşam üstü,hiç unutmayacağım.Bazen tek ihtiyacım olan kitap ve Freddie sanki...
Dilara'nın enerji toplarına.Sabahın 6sında tren beklerken,kahvemin yanına harika giden...
Ah Freddie.Senin varlığın varlığıma en büyük armağan ki çok insan belki anlayamaz.Çocuğum olsaydı nasıl olurdum diye merak ettirensin bana.
Harika bir hafta sonu olsun.
No comments:
Post a Comment